Drenaż limfatyczny
Jakieś dobre hasło

Drenaż limfatyczny mechaniczny określany jest również pneumatycznym masażem sekwencyjnym lub masażem uciskowym.
Celem zabiegu jest przywrócenie fizjologicznego drenażu tkankowego oraz tworzenie optymalnych warunków do regeneracji uszkodzonego układu limfatycznego. Drenaż limfatyczny zwiększa objętość czasową limfy, czyli czas potrzebny do naprzemiennego napełniania i opróżniania się początkowych naczyń limfatycznych, a tym samym przyspiesza transport limfocytów wytworzonych w węzłach chłonnych.

ZABIEG DRENAŻU LIMFATYCZNEGO
Jest to zabieg, który jest niezwykle relaksujący i bezbolesny dla pacjenta. Jego działanie sprowadza się do wywierania ucisku mechanicznego za pomocą mankietu pneumatycznego założonego na skórę i podskórną tkankę łączną. W trakcie wykonywania drenażu kontrolowana jest sekwencja czasowa ucisku oraz jego siła. Masaż okolicy dotkniętej schorzeniem przeprowadzany jest poprzez uciskane powietrzem rękawy (mankiety), do których powietrze transportowane jest z aparatu (kompresora, sterownika) poprzez kanaliki giętkich przewodów.
Wypełnianie powietrzem poszczególnych komór specjalnych mankietów, we wcześniej ustalonych jednostkach czasu, stwarza wolno przesuwający się ucisk. Tworzą się lekkie, miarowe fale uciskowe. Na koniec cyklu powietrze jest automatycznie wypompowywane. Po wykonanym drenażu osoba leczona odczuwa odprężenie, relaks i lekkość.
DRENAŻ LIMFATYCZNY SKŁADA SIĘ Z DWÓCH FAZ
- fazy przesuwania – w której dochodzi do przemieszczenia się płynu w kierunku proksymalnych węzłów chłonnych poprzez ucisk na tkankę,
- fazy odprężenia – w której, poprzez biernie utrzymywany kontakt z tkanką, następuje ponowne napełnienie naczyń limfatycznych.
MIEJSCA PRZEPROWADZANIA DRENAŻU LIMFATYCZNEGO
W procedurze drenaż limfatyczny ma swoiste cele w zależności, wobec której części ciała jest prowadzony. I tak w przypadku:
– ręki – obejmuje on całą jej powierzchnię od pachwiny do palców
– nogi – skupia się na odprowadzeniu limfy z łydek
– twarzy – najczęściej wykorzystywany jest po zabiegach medycyny estetycznej w celu redukcji obrzęków pozabiegowych,
– brzucha – ma na celu likwidację tzw. obrzęków lipidowych
FIZJOLOGIA UKŁADU LIMFATYCZNEGO
W literaturze wyróżnia się dwa rodzaje obrzęków limfatycznych: pierwotne oraz wtórne.
– Obrzęk pierwotny wynika z nieprawidłowej budowy bądź fizjologii układu limfatycznego.
– Do obrzęku wtórnego dochodzi zaś w wyniku uszkodzenia naczyń i/lub węzłów chłonnych, spowodowanego chorobą nowotworową, kontuzjami, zabiegami operacyjnymi czy radioterapią

wskazania

przeciwwskazania
- pierwotne i wtórne obrzęki limfatyczne
- obrzęki tłuszczowe
- obrzęki żylno-limfostatyczne
- obrzęki pourazowe i pooperacyjne
- w cukrzycy, gdy następuje zaburzenie transportu płynów w organizmie
- w chorobach tkanki łącznej, m.in. zwyrodnieniowych
- w stanach pozapalnych wyzwolonych różnymi przyczynami: ukąszenia owadów, owrzodzeniach, drobnych urazach
- likwidacja uczucia ciężkości nóg
- redukcja cellulitu
- oczyszczanie organizmu z toksyn
- element regeneracji powysiłkowej
- nowotwory
- nadciśnienie tętnicze
- zakrzepowe zapalenie żył
- stany zapalne stawów
- stwierdzone krwiaki w kończynach
- niewydolność nerek lub serca
- miażdżycę
- zmiany naczyń krwionośnych (żylaki)
- stany zapalne naczyń limfatycznych
- padaczka
- jaskra
- niewydolność wątroby lub nerek
- ostry obrzęk płuc
- patologiczna ciąża
- rozrusznik serca